Het verhaal van Dirk

Ik ben Dirk. Ik woon vlakbij Viro-locatie Ter Dreve, en kocht er drie jaar terug plantjes op de eerste Stekjesbeurs. Op het domein stond toen een bouwvallige serre. Na mijn pensioen was ik vrijwilliger bij de Minder Mobielen Centrale, tot de coronacrisis uitbrak. Net daarvoor was ik behandeld tegen kanker en terug gezond verklaard. Dat was voor mij zo’n signaal dat ik mij wilde inzetten voor andere mensen. In wat ik nu doe, wil ik iets terugdoen voor de kansen die ik kreeg na mijn ziekte. Daarin zit een heel groot sociaal engagement vanuit inleving, oprechtheid, vriendschap, medeleven en dienstbaarheid.

Eind 2021 raakte ik aan de praat met een Viro-medewerker. Ik vind bij Viro een familiaire, warme sfeer die ik zelden ben tegengekomen. De wederkerige vriendschap, vriendelijkheid, steun voor elkaar, ongedwongenheid en spontaniteit met cliënten, begeleiders en bestuursleden zijn onbetaalbaar en maken van mij een rijker mens.

Elke donderdag werk ik samen met cliënten en begeleiders in de tuin en de serre. In de wintermaanden sluit ik graag aan bij binnenactiviteiten. Toen ik vier maanden actief was bij Viro, kreeg ik van een cliënt een tekening. Tijdens de zomermaanden werkten wij alleen samen in de tuin en serre. Dat samenzijn bracht erg persoonlijke en diepgaande gesprekken met zich mee. Zo bleek die cliënt een wel grote rugzak met ziekte te dragen. Toen ik hem vroeg waarom hij dat allemaal aan mij vertelde, antwoorde hij: “omdat ik je vertrouw”.

Dit verhaal is opgetekend voor de Dag van de Zorg in 2024.