Het verhaal van Sarah

Een thuis waar ik deels alleen kan wonen, in Brugge: dat was mijn droom. Ik was dan ook heel blij toen ik mijn intrek kon nemen in Rosmarijn. Daar vond ik het gaandeweg te druk worden, dus heb ik de overstap gemaakt naar Huis 174, een huis in de Koning Albert I-laan. Ik woon er in mijn eigen studio. Ideaal voor mij, want ik kan er rust opzoeken als ik dat wil, maar ook meegenieten van het groepsleven met de 5 andere bewoners. Na een week proefwonen was het voor mij snel duidelijk dat ik me er helemaal thuis kon voelen. Het is een leuke en gezellige plek, met toffe mensen die samen voor elkaar zorgen.

Wat ik fijn vind, is dat mijn persoonlijk begeleider vanuit Rosmarijn mij blijft opvolgen. Het betekent veel voor me dat ze al mijn hele Viro-traject lang aan mijn zijde staat. Zij was mijn houvast bij de overgang naar Huis 174, en om de nieuwe begeleiders en medebewoners te leren kennen. Ik kan altijd bij haar terecht, maar ook de begeleiders van Huis 174 steunen mij. Voor een goed gesprek maken ze altijd tijd. 

Creatief bezig zijn vind ik tof. Binnen dagbesteding hou ik van crea-activiteiten en toffe opdrachten opnemen. Ik bak en kook ook graag. En ik heb leren breien! Dat is ondertussen een hobby waarmee ik veel bezig ben. Ik heb al een sjaal gemaakt voor mijn vriend, mijn neefje en mezelf, en een poncho voor mijn nichtje. Nu ben ik bezig aan een truitje voor mijn babynichtje, want mijn familie is belangrijk voor mij. Elke avond bel ik naar mijn ouders om te vertellen over mijn dag.

Ik kies zelf hoe ik mijn dag wil vormgeven: ik maak een planning, en bespreek die met mijn persoonlijk begeleider. Zo ga ik elke week naar de rugschool, ga ik regelmatig zwemmen of wandelen in het bos, doe ik huishoudelijke taken, spreek ik af met mijn vriend of met vriendinnen, ga ik naar de stad … Af en toe ga ik op stap met de Vrijetijdswijzer van De Kade. In het weekend ben ik ofwel in Huis 174, bij mijn vriend of bij mijn ouders.

Ik ben blij en trots op mezelf dat ik mijn leven zo uitgebouwd heb tot hoe het vandaag is.

Dit verhaal is opgetekend voor de Dag van de Zorg in 2024.